Badanie CABANA (ang. Catheter Ablation versus Antiarrhythmic Drug Therapy for Atrial Fibrillation Trial) zostało zaprojektowane w celu sprawdzenia hipotezy, według której przezcewnikowa ablacja migotania przedsionków (ang. atrial fibrillation - AF) jest lepsza od antyarytmicznego leczenia farmakologicznego pod względem kontroli rytmu serca. Do powyższego wieloośrodkowego prospektywnego otwartego badania zrandomizowano 2204 pacjentów w stosunku 1:1 do grupy, w której wykonana zostanie przezskórna ablacja AF lub leczonej farmakologicznie. Kryteria włączenia obejmowały co najmniej 2 epizody napadowego AF lub rozpoznane przetrwałe AF, włączone co najmniej dwa leki kontrolujące rytm serca lub częstość rytmu komór, wiek ≥ 65 roku życia lub <65 roku życia z określonymi czynnikami ryzyka, świadoma zgoda na ablację. Pierwszorzędowy punkt końcowy określono jako: całkowitą śmiertelność, udar mózgu, istotne krwawienie, zatrzymanie krążenia. Średni czas obserwacji wynosił około 5 lat.

Nie wykazano istotnej statystycznie różnicy pod względem pierwszorzędowego punktu końcowego (p = 0,377) pomiędzy grupą, leczoną ablacją, a grupą leczoną farmakologicznie. Wykazano natomiast istotną statystycznie redukcję złożonego ryzyka zgonu lub hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych w grupie, w której zastosowano ablację. We wstępnej analizie nie wykazano również istotnych korzyści dla populacji chorych z niewydolnością serca.

Warto zaznaczyć, że w powyższym badaniu około 300 pacjentów zrandomizowanych do leczenia farmakologicznego i otrzymujących niniejsze leczenie zostało pózniej poddanych przezcewnikowej ablacji AF.  

Opisane powyżej wyniki badania stanowią jedynie wstępną analizę. Interpretacja wyników badania będzie możliwa dopiero w przyszłości, po opublikowaniu zakończonej analizy.